پيله ی آخر

روز ها گذرنده اند و گذراننده تولد نخست باری بود ، باری سنگين که عزوجل استخوانی پوک از پيله ی ابريشم زاده اند . استخوان پوک جان خواهد گرفت پيله پوسيدنی است و کرم ابريشم مردنی و اما پروانه شدن هنوز
باقی است تولد ثانی در پيش است و زمان در گذر و کرم ابريشم خشنود که پروانه مصحوب ، هر دو مصلوب در پيشگاه حق و عزوجل در انتظار تولد ثانی
ترس از پوسيدگی نيست از خاک شدن نيست از خشم و نفرت و محبت و عشق نيست بلکه از رسيدن صاحب پيله است پيله ها فراوان اند و استخوان ها مختلفند اما سرشت باقی است و ترس تنهااز يکسان بودن پيله ها است با اينکه سرشت پيله پروانه سازيست اما آنهاهم همه رنگارنگ اند همه زيبا! ولی پيله ها و زيبا ترين ها يکسان خواهند بود روزی که روز ها برگشتنی هستند و درخواب يا پيام حق مغرب و مشرق جای خود را عوض خواهند کرد تا... تولد رابع که درختان توت همگی نابود شده اندو پيله ها بر روی سنگ های خونين به زير دو آفتاب شکاف خواهند برداشت